သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ စာ_၁၄ ဆိုလိုရင္းကား_အာရံုကိုသိရာ၌ အတၱကသိသည္မဟုတ္၊အတၱပင္အထင္အရွားမရွိ,စိတ္ကသာသိသည္,စိတ္ဟူေသာ သေဘာတရားမွတစ္ပါးအျခားသိတက္ေသာ ကတၱားတစ္မ်ိဳး မရွိေတာ့ၿပီ"ဟူလို။ ကရိုဏ္းအစစ္ မရွိ။ ။အခ်ိဳ႕ကလည္း"ဖႆစေသာတရားတို႔သည္ အတၱေၾကာင့္သာ အာရံုကိုသိရ၏၊အတၱသည္ သိျခင္းၾကိယာကို ၿပီးေစနိုင္ေသာ ၾကိယာသာဓကတမသတၱိရွိ၏"ဟု စြဲလမ္းၾကျပန္၏၊ထိုစြဲလမ္းခ်က္ကိုပယ္ဖ်က္ဖို႔ရာ စိတ္၌ သိေၾကာင္းသတၱိမရွိေသာ္လည္း ရွိသကဲ႔သို႔ တဒၶမၼဴပစာရအားျဖင့္တင္စား၍"စိေႏၲႏၲိ ဧေတနာတိ စိတၱံ"ဟု ကရဏသာဓ္ဝိျဂႋဳဟ္ တစ္နည္းဆိုရျပန္သည္၊ဆိုလိုရင္းကား_ဖႆစသည္တုိ႔က အာရံုကိုသိရျခင္း၏အေၾကာင္းမွာ အတၱမဟုတ္,အတၱပင္အထင္အရွားမရွိ,စိတ္သာလွ်င္ ဖႆစသည္တုိ႔၏အာရံုကိုသိေၾကာင္းျဖစ္သည္"ဟူလို၊[တဒၶမၼ_ထိုကတၱဳသတၱိ ကရဏသတၱိ၏+ဥပစာေရာ_အနီး၌ျဖစ္ေသာအေခၚအေဝၚနာနည္တည္း၊တဒၶမၼဴပစာေရာ_ထိုသတၱိ၏အေခၚအေဝၚ(ထိုသတၱိ၏အမည္)။] [ေဆာင္] ပရမတ္စု,ဝိၿဂႋဳဟ္ျပဳေသာ္,ကတၱဳကရဏတ္,ဘာဝသာဓ္ဟု,သံုးရပ္ျခားပိုင္း,အမ်ားႏႈိင္းေလာ့,ကရိုဏ္းကတၱဳ,ဤႏွစ္ခုမွာ,ဥပစာတဲ႔,ေဘာသာမုခ်,သရုပ္ရဟု,ထုတ္ျပမွီရာ,ညီတညာသည္,ဋီကာ ဋီကာ့ ေစာင္ေစာင္တည္း။ လကၡဏာဒိစတုကၠ။ ။ဤပရမတၳတရားတို႔သည္ အမွန္ရွိေသာ္လည္း အလြန္နက္နဲကုန္ရကား သာမန္ညာဏ္မ်ိဳးျဖင့္ မသိမျမင္ႏိုင္ၾက၊ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ေသာေယာဂီသူေတာ္မြန္မွ အေတာတထင္ျမင္ေအာင္ လကၡဏ ရသ ပစၥဳပ႒ာန္ ပဒ႒ာန္တို႔ျဖင့္အဖန္ဖန္ ဆင္ျခင္ရသည္၊ထို႔ေၾကာင့္လကၡဏာစသည္ကိုထည့္သြင္းဖြင့္ျပေပအံ႔။ သာမညံ ဝါ သဘာေဝါ ဝါ,ဓမၼာနံ လကၡဏံ မတံ၊ ကိစၥံ ဝါ တႆ သမၸတၱိ,ရေသာတိ ပရိဒီပေယ။ ဖလံ ဝါ ပစၥဳပ႒ာန,မုပ႒ာနာကာေရာပိ ဝါ၊ အာသႏၷကာရဏံ ယံ တု,ပဒ႒ာနံတိ တံ မတံ။ လကၡဏာ။ ။ဓမၼာနံ_ပရမတၳတရားတို႔၏၊သာမညံ ဝါ_အမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံသာမတ္အမွတ္အသားကိုလည္းေကာင္း၊သဘာေဝါ ဝါ_မိမိတစ္ပါးတည္း၏အမွတ္အသားကိုလည္းေကာင္း၊လကၡဏံ_လကၡဏာဟူ၍၊မတံ_သိအပ္၏၊လူတစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္၌ အမ်ားသိဖို႔ရန္ အျဖဴ အမည္း အပိန္အဝစသည္ျဖင့္ အမွတ္အသားတစ္မ်ိဳးစီရွိရသကဲ႔သို႔,ထို႔အတူ ပရမတၳတရားတို႔၌လည္း