သျဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ စာ_၁၈ မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ ေစာဒနာ။ ။မပါလွ်င္မၿပီး အေရးႀကီးေသာေၾကာင့္စိတ္ကိုပဓာနဆိုလွ်င္ ဖႆစေသာ သဗၺစိတၱသာဓာရဏေစတသိက္မ်ားလည္း မပါလွ်င္မၿပီး၍ အေရးႀကီးေသာ ပဓာနတရားမ်ားဟု မဆိုထိုက္ပါေလာဟုေမး၊အေျဖကား_ဖႆစေသာ သဗၺစိတၱသာဓာရဏေစတသိတ္မ်ားလည္းမပါလွ်င္မၿပီးသည္ကားမွန္ေပ၏၊သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးေသာတရားမ်ားမဟုတ္ပါ၊ ဘုရင္ထြက္ေတာ္မူလာရာ၌ သက္ေတာ္ေစာင့္ စသူတို႔မွာမပါလွ်င္မၿပီးေခ်၊သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးေသာ ပဓာနပုဂၢိဳလ္မ်ားမဟုတ္ၾက၊ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသူတို႔ကိုအထူးထုတ္ေဖာ္မေျပာပဲ " ရာဇာ အာဂေတာ=မင္းတရားထြက္ေတာ္မူလာၿပီ"ဟု ပဓာနပုဂၢိဳလ္ကိုသာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသကဲ့သို႔,ထို႔အတူ ပဓာနစေသာစိတ္ႏွင့္ဆက္၍ ဖႆစသည္ကို"ေစတသိက"ဟု နာမည္တပ္ထားေသာ္လည္း အပဓာနျဖစ္ေသာ ေစတသိက္မ်ားႏွင့္ဆက္၍ကား စိတ္ကို"ဖႆိက"စသည္ျဖင့္ နာမည္မတပ္ထိုက္။ ဉာဏ္မပိုင္လွ်င္ ေစာဒနာဦး။ ။"အာရံုယူရာတိုင္းဝယ္ အခ်ိဳ႕ေစတသိက္မ်ား မပါလွ်င္ ၿပီးႏိုင္ေသာ္လည္း စိတ္မပါလွ်င္ဘယ္အခါမွ မျဖစ္ႏိုင္"ဟု ဆို၏၊ ထိုစကားအရ"အာရံုယူရာတိုင္းဝယ္ စိတ္အားလံုးလည္း တစ္ၿပိဳင္နက္ပါဝင္သည္"ဟု မဆိုသာ၊ဥပမာ_ကုသိုလ္စိတ္တို႔အာရံုယူခိုက္၌ အကုသိုလ္ အဗ်ာကတစိတ္မ်ားမပါ၊ကုသိုလ္စိတ္တြင္လည္းမဟာကုသိုလ္ပဌမစိတ္က အာရံုယူခိုက္၌ အျခားကုသိုလ္�စိတ္မ်ားမပါ၊ထို႔ေၾကာင့္ အာရံုယူရာတိုင္းဝယ္ အခိ်ဳ႕စိတ္မ်ားမပါဘဲၿပီးႏိုင္သည္မဟုတ္ေလာဟု ေမး၊အေျဖကား_ဤေစာဒနာသည္မသင့္။ ခ်ဲ႕ဦးအံ့_ဖုသနလကၡဏာအားျဖင့္ ဖႆတစ္မ်ိဳးတည္းသာ,အႏုဘဝနလကၡဏာအားျဖင့္ ေဝဒနာတစ္မ်ိဳးတည္းသာ ႐ွိသကဲ့သို႔,ထို႔အတူ အာရမဏဝိဇာနနလကၡဏာအားျဖင့္ စိတ္တစ္မ်ိဳးသာရိွ၏၊သို႔ေသာ္ယွဥ္ဖက္ေစတသိက္ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားၾကေသာေၾကာင့္ ဟိုမွာလည္းယွဥ္ရ,သည္မွာလည္းယွဥ္ရ၍ စိတ္အေရအတြက္မ်ားသည္ဟု ထင္ရေလသည္၊ စင္စစ္မွာ အကုသိုလ္ေစတသိက္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္ခိုက္လည္း ဤသိျခင္းသေဘာ,ေသာဘနေစတသိက္မ်ားႏွင့္ယွဥ္ခိုက၌လည္း ဤသိျခင္းသေဘာပင္တည္း၊ဥပမာ_ေကာင္းေသာကိစၥ၌ျဖစ္ေစ,မေကာင္းေသာကိစၥ၌ျဖစ္ေစ အရာရာ၌ ပါဝင္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူတစ္ေယာက္သည္ "မည္သည့္အသင္း၏ဥကၠ႒,မည္သည့္အသင္း၏လည္းဥကၠ႒"ဟု ဥကၠ႒နာမည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရေနေသာ္လည္း တစ္ေယာက္တည္းသာျဖစ္သကဲ့သို႔တည္း၊ထို႔ေၾကာင့္"အာရံုကိုယူရာတိုင္းဝယ္ အခ်ိဳ႕စိတ္မ်ားလည္း မပါဘဲၿပီးႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ"ဟူေသာ ေစာဒနာသည္မသင့္၊"စိတ္ဟူေသာ သဘာဓမၼ၏တစ္ခုတည္း႐ွိေၾကာင္းကိုနားမလည္၍ ေမးအပ္ေသာေၾကာင့္ အရင္းကစ၍လြဲမွားေလၿပီ"ဟူလို။